როდესაც ქარი ააშრიალებს, როცა ზღვის ტალღებს ააბრიალებს, მაშინ მიხვდები რომ იგვიანებ... დაიგვიანებ! დაიგვიანებ! ცა მიწად ექცა, ზღვა კი- ხმელეთად, ფსკერი ცა არის, ცა კი -ფსკერია დაიგვიანებ! დაიგვიანებ! მიხვდები ის რომ ვერ შეგელია... ცოტა ხნის წინათ ნაზი გოგონა გეტრფოდა ძალზე ძლიერი გრძნობით, ვერ დააფასე მისი ეს გრძნობა ახლა კი სტირი მხურვალე ცრემლით... განა დასტირი იმის მკვდარ სხეულს?! ზღვით გამორიყულ ცხედარს- ნაპირთან. გვიანი არის ეგ შეცოდება იგი ცაშია უფალთან ერთად! ან იქნებ ასე სულაც არ არის, უფალმა იგი მწარედ დასაჯა, რადგან გრძნობისთვის თავი გასწირა მისი ცხოვრება ასე განსაჯა... ვინ იცის ახლა სად იმყოფება იმქვეყნად რომელ გზას ადგას დღემდე, იქნება უკვე ჯოჯოხეთშია, ჯოჯოხეთია მისთვის სამოთხე. გაწუხებს დარდი ამგვარი ფიქრით, გსურს ახლა მაინც იყო მის გვერდით. შენ მიაშურებ ცისფერ ზღვის ტალღებს არ დაიღლება იგი ლოდინით... თუ შეგიყვარდა რად არ თქვი ადრე?! შენც იწვალე და ისიც აწვალე. ახლა გინდა რომ იმის გზას ადგე?! დაიგვიანე! დაიგვიანე!
ნეტავ... უსიყვარულოდ ერთი ლექსი დამაწერინა... უსიყვარულოდ ერთი წამით გამაძლებინა... ქარიშხლიანი მოგონება წამაშლევინა... სხვის შეცდომებზე მეც ცხოვრება მასწავლებინა... სევდანარევი მუსიკები არ მამღერინა... ფურცელს განდობილი ყველა ფიქრი გამათელინა... ხვალინდელი დღე სულ სხვაგვარად დამაწყებინა... გაუთავებლად სხვაზე ფიქრი მომაშლევინა... თითქმის ყოველღამ ჩუმი ცრემლი არ მაღვრევინა... მთვარის ნათებას ბედნიერი შემახედინა... სულის ტკივივლი აღარასდროს განმაცდევინა.
მომნატრებიხარ,როგორც შავ ზღვას თეთრი თოლია, იმ მონატრებით რუსთაველს რომ მოუგონია. მომნატრებიხარ, ვით ზამთარში სითბო მაისის და ცხელ აგვისტოს საამური, გრილი დაისი. მომნატრებიხარ,აღარ ვიცი რას შეგადარო, მენატრები და მონატრებით მინდა გატარო. როგორც მთის ირემს წყაროს წყალი მოენატრება, დაეწაფება და გააბნევს წყურვილს დარდებად. მე მინდა შენთან,როგორც ვარსკვლავს უნდა მთვარესთან, ისე მჭირდები, როგორც ავდარს გამოდარება. უკვე იქ გეძებ, სადაც არ ხარ და ვერც იქნები და მენატრები,როგორც ზამთარს თოვლის ფიფქები. მომლანდებიხარ, გულში დარდად მომძალებიხარ, როგორც არასდროს,ისე ძლიერ მომნატრებიხარ..
იცი?ლოდინი რა ძნელია?! როცა სიმარტოვეს ებრძვი, ნახე...რამდენი ვარსკვლავია მე კი მენატრება ერთი! იცი? უშენობა რა ძნელია?! ამ დროს ლექსის წერა მშველის ირგვლივ იმდენის თვალებია, მე კი მენატრება ერთის! იცი? კარგად ყოფნა რა ძნელია? ალბათ უშენობა შემშლის, ირგვლივ იმდენის ღიმილია... მე კი მენატრება შენი! იცი? სიყვარული რა ძნელია?! როცა გულში იკლავ შენთვის, ფუჭი ოცნებებიც დამღლელია როცა ვეღარაფერს შეცვლი! ხედავ? ეს გული რა წრფელია?! როცა შენზე წერს და გეტყვი... ირგვლივ იმდენის თვალებია და მაინც მენატრება შენი!
gamit rodesac siyvarulss szinaavss me xidtaaan vxedav patra GOgosss imas gonia me igi miyvaaars me mxolod misi tvalebi momwonss chemi tuchebii mis tvaleeebs eebaa da is krtis Rogorc Chitiii patraaa me im sagamoss vachuqe kocna romelic kubos karamde ataraaa! is ise mokvda rom ver gaigoo rom igii momwonda ki ar miyvrdaa magram me mainc sul miis saaplavtaan lamaz yvaviltaa Kona miiimqonda ertxel rodesa yvavili davde laaz mshveniers ukve dakargullss!!! brwyinavda cremliii shevnishne tvaltan albat tiroda pirvel siyvaruuuullss ..me im dgis mere sxva qali mzluda DRos me mivyavdi da dro me mimyavda gesmodet xaxlo rom is gogona cocxali momwona mkvdari kI Miyvaaaaaaaaaarssss :Xx
