magari leqsia magram dzalian sevdiani ოგჯერ უჩუმრად ცრემლები მომდის, ზოგჯერ კი ჩუმად სიცილით ვკვდები, ზოგჯერ უაზრო ფიქრები მოქრის, ზოგჯერ ვგრძნობ ფსკერზე როგორ ვეშვები.
მგონია ჩემთვის-რომ არა”ზოგჯერ” რა იქნებოდა, რა ვიქნებოდი? ზოგჯერ რომ ზოგი არ იყოს "ზოგჯერ,” რა მოხდებოდა, მე გავქრებოდი?
ალბათ, მე ჩუმად შევძლებდი ფრენას, ცრემლებს დავღვრიდი მე ისევ, ალბათ, ალბათ, ფიქრები განაგრძობს ქროლვას, ალბათ და ზოგჯერ, ზოგჯერ და ალბათ.
ზოგჯერ კი ჩუმად სიცილით ვკვდები,
ზოგჯერ უაზრო ფიქრები მოქრის,
ზოგჯერ ვგრძნობ ფსკერზე როგორ ვეშვები.
მგონია ჩემთვის-რომ არა”ზოგჯერ”
რა იქნებოდა, რა ვიქნებოდი?
ზოგჯერ რომ ზოგი არ იყოს "ზოგჯერ,”
რა მოხდებოდა, მე გავქრებოდი?
ალბათ, მე ჩუმად შევძლებდი ფრენას,
ცრემლებს დავღვრიდი მე ისევ, ალბათ,
ალბათ, ფიქრები განაგრძობს ქროლვას,
ალბათ და ზოგჯერ, ზოგჯერ და ალბათ.