რაც უნდა იყოს, ესა ვარ რაც ვარ,
არც არაფერი მაქვს დასამალი;
გავხდები შენთვის სიცხეში ჩრდილი,
წვიმის დროს შენი თავშესაფარი,,,
ყელში მაქვს უკვე ამონთხეული,
აღარ მჭირდება მე ბედთან ზავი;
შენით გავცოცხლდი და შენით ვცოცხლობ,
შენთვის მზადა ვარ მოვიკლა თავი.
თითქოს მომბეზრდა უაზროდ წერა;
უკვე ჩემს გრძნობებს ედება ხავსი,
მაგრამ ვერასდროს, ვერაფრით, ვერა,
ვერსად ვიპოვე მე შენი მსგავსი,,,
შემომენთება ისევ სანთელი,
შენთვის დავიწყებ ლოცვას და ხვეწნას;
ნამდვილი ცეცხლი მწველია, მაგრამ
გულის ცეცხლივით ის მაინც ვერ წვავს!!.
რაც უნდა იყოს, რაც უნდა მოხდეს,
შენ არ იქნები მიუსაფარი:
გავხდები შენთვის სიცხეში ჩრდილი,
წვიმის დროს შენი თავშესაფარი,,,..
|
