თეთრი ფიფქები ცვივა
მადნება ტუჩზე ცივათ
ქრება და მიდის წამში
როგორც ეს ნისლი მთაში.

როგორც ბავშვობა მიდის
გაყვება ჩემი ფიქრი,
მთავრდება ეს სვლა ეტლის
ჭადრაკი მე არ მეტრფის

არ მესმის მისი ეშხი
მაგრამ, არის ის ჩემში.